امروز بالاخره با زدن ترفندهای اینترنتی توانستم این وبلاگ به گل نشسته را از غرق شدن نجات دهم و عجیب خوشحالم.انصافا دقیقه ی نود ردیفش کردم . از طرفی وبلاگ جدیدم در بلاگفا به دلیل کشتی به گل نشسته ی بلگفا نفسای آخرشو میکشید.
خداییش امروز یکی دوتا از داستانا وشعرایی که گفته بودم توی این وبلاگو خوندم چقد با حال بود. اگه قبول ندارید داستان خودکشی رو تو یکی از تاپیکا بخونید خیلی باحاله.
انگار دیگه ذهنم نمیکشه. واقعا حوصله ی خیلی کارا رو دیگه ندارم. اما سعی میکنم دوباره جون بگیرم .
پس یاری ام دهید با کامنتهایتان.
ممنون
عاقبت مشکل کانکت شدن به نت باایرانسل باعث تهوع مزاج حقیر شدو هر چی مغزمو واسه آپ شدن پر کردم دیگه خالی شد...
دست بر قضا سردردهای میگرنی حاصله و رفاقت با لاکی جان (منظورحرکت لاک پشتی
می باشد)عزم مرا جذب به دفع اعتیاد اینترنتی نمود...
تماس حقیر با پیمانکار پرکاربه ظاهر بیکار نویدروزهای آفتابی کاملآ فیبری میداد.علی ای
حال در قرن 21 عطایش را به لقایش بخشیدم...
لذا دوستان عزیزبه انتظار من منتظر نمانید که حقیر گیر انتظار از بی انتظاران می کشم.
در جمله بالا چه آرایه هایی بکار رفته است؟
1_افسوس تام 2_تجسم الامال 3_کشف السر4_فیبر نوری
تا خیلی دورتر از یک دقیقه...
خداحافظ